VVOG 5 – Sparta Nijkerk 6

VVOG 5 – Sparta Nijkerk 6, zaterdag 23 oktober

Opstelling (4-4-2):
Keeper: John
Verdediging: JP, Henry, Marco, Ronald
Middenveld: Ruben, Chai, Jair, Dib
Aanval: Chris, Yasin

Vandaag een wedstrijd tegen de koploper, die nog geen punt had laten liggen. Wijzelf stonden op het trotse aantal van 1 punten na 3 wedstrijden. Toch gingen we met frisse moed aan de slag: 11 tegen 11, de bal is rond, als ze niet scoren kunnen ze niet winnen, als ze de bal niet hebben kunnen ze niet scoren en welke andere voetbalwijsheden deze middag nog meer van toepassing waren.

De middag begon met 1 professionele teamfoto, waarop hopelijk niemand zijn ogen dicht had. Ach ja, dan heeft iedereen die de foto ziet in ieder geval meteen door dat we voetballers zijn en niet modellen (behalve JP natuurlijk, maar die gaat morgen helaas alweer naar Thailand).

Gezien de stand na de eerste helft (0-4) zal ik proberen om aan die 45 minuten niet te veel woorden vuil te maken. Kort gezegd werden we door de tegenstander gewoon helemaal uit elkaar gespeeld ondanks dat zij met exact dezelfde opstelling speelden als wij (4-4-2): vooral hun nummers 17, 19 en een paar middenvelders kregen regelmatig de kans om met een geslaagde loopactie John 1-op-1 succesvol op de proef te stellen.

Van onze kant bleef het antwoord aanvallend helaas een beetje uit; over links was er onvoldoende diepte in verband met het steeds weer verdedigend met de man mee terug moeten lopen en over rechts eigenlijk hetzelfde, op een paar (bijna) geslaagde combinaties met JP, Chis, Jair en Ruben na. Verder werd vooral van (steeds) grotere afstand geschoten, waar op 1 moment na (Chrif via de lat en de rug van de vervolgens grabbelende doelman) eigenlijk weinig gevaar uit voortkwam.

In de rust is er het een en ander genoemd, vast ter verbetering, maar dat heeft blijkbaar niet heel veel indruk gemaakt want ik heb eigenlijk geen idee meer wat er toen allemaal gezegd is 😊

Wat ik níet gemist heb zijn de wissels: Jake kwam erin op linksmid voor Dib, Marcel kwam erin voor Marco achterin, Dirk kwam erin voor Ronald maar ging wel rechtsachter spelen aangezien Arne (die was er gedurende de eerste helft in gekomen voor JP in verband met een beginnend falende hamstring) binnen de verdediging verhuisde van rechts naar links.

Bij de tegenstander ging nummer 17 eruit en bleek nummer 19 al vrij snel moe, waardoor verdedigend het gevaar gedeeltelijk al voor ons werd geneutraliseerd. Ik vermoed dat ze door de impact van deze wissels, hun gebrek aan energie en diepgang, vannacht nog wel eens wakker zullen gaan schrikken met een wat-als vraag. Overigens hoorde ik na de wedstrijd dat ze tegen die tijd met hun gebruik aan slaap in goed gezelschap zijn, iets met baby’s en zo (succes zometeen Chrif).

Maar goed, de 2^e helft begon met vuurwerk. Nou ja, niet letterlijk, maar ik heb wel een paar knallen en een hoop herrie gehoord. Ondanks een paar ietwat late ingrepen op de man van Gert-Jan heb ik alleen, in tegenstelling tot bij een gemiddelde vuurpijl, geen kleur gezien. De scheidsrechter blies op zijn fluit en wees naar de kant, maar maar tot mijn verbazing stonden alle 22 spelers een paar minuten discussie/schreeuwen/zeiken later nog steeds op het veld.

Na deze initiële opwinding begon echter het besef te landen dat Ruben verslag zou moeten/mogen doen van deze incidentrijke pot appelmoes, eh, voetbal. Hij/ik kreeg in de tweede helft namelijk verdedigend een directe tegenstander toebedeeld die vermoedelijk de 300 jaar inmiddels was gepasseerd (of niet; zie Genesis 6 vers 3 laatste zinsdeel) en ook aanvallend was de aanduiding “toeschouwer” misschien treffender dan “medespeler” gezien het makkelijk tot 1 hand vingers beperkte aantal passes wat zijn richting vond.

Gedurende een significant gedeelte van de tweede helft werd van onze kant namelijk vooral de aanval gezocht door middel van lange ballen in plaats spel over de grond, gedurende de tweede helft nam dit echter gelukkig wel wat af en werd zelfs hier en daar onze rechtervleugel benut.

Oh ja, Pieter kwam er tijdens de 2e helft in voor Yasin.

Als ik mij niet vergis, stond het toen al 1-4 door een benutte penalty van Jacob, linksonder in de hoek buiten het bereik van de naar de correcte hoek uitstrekkende keeper. De scheidsrechter, niet de ons welbekende Olaf, besloot na een handsbal rechts in de 16 namelijk toch maar de bal op de stip te leggen, waarna Dirk onzelfzuchtig de kans liet lopen zijn recente topscorer-aspiraties verder kracht bij te zetten.

Sowieso werd in de tweede helft op zich goed druk gezet naar voren vanaf het middenveld, vooral toen de tegenstander de laatste 15-20 minuten eigenlijk al tegen de touwen hing. Daarover gesproken; ik vermoed trouwens dat Rico wel gaat winnen van Ben Saddik (sorry Fouad en Yasin). Terug naar het voetbal: in het begin van de zojuist genoemde 15-20 minuten periode kwamen bij de tegenstander door het agressief druk zetten van ons middenveld af en toe wél mensen vrij op het middenveld: beide nummers 6 en 8 kregen de kans om het spel ongedekt voort te zetten, wat een paar spannende momenten voor ons doel opleverde. Maar gelukkig werden dit allemaal geen goals: John heeft 2e helft de nul gehouden door de verdienste van zowel zichzelf, en een paar last minute tackles/slidings van de in de groen-wit gestoken mannen vlak voor hem.

De 2-4 was een trouwens een fantastische assist van Arne (zo hoorde ik van hemzelf na de wedstrijd) op Chrif, waarbij Chrif alleen maar 3-4 man voorbij hoefde te dribbelen aan de linkerkant van het strafschopgebied om de bal simpel voorbij de keeper in het netje te leggen. Ook aan de 3-4 ging een assist vooraf die zeer de moeite van het bekijken waard was. Jair ontving de bal op rechts en besloot vervolgens in slow-motion toch maar de beslissing te nemen om de voorlopig beste voorzet van zijn leven te geven. De kopbal van Jacob vanaf links in de 16 met een boogje precies op de doelman en rechts in het doel mocht er op zich trouwens ook best zijn. Toen Chris hierna zelfs nog een vrije trap in de linker kruising schoot (fotobewijs op te vragen bij Chai) om de stand gelijk te trekken, begon het vermoeden te groeien dat er mogelijk zelfs nog meer in het vat zat tegen de koploper. De scheidsrechter liet de laatste 5 minuten van de wedstrijd dan ook keurig in 10-15 minuten uitspelen, maar het mocht niet meer baten.

Wat nu te leren van deze middag? 1 de directe tegenstander(s) van Dirk zijn blij dat ze nog kunnen lopen (al heeft er vermoedelijk wel 1 een hernia nu), 2 we spelen gelijk tegen de nummer één van de ranglijst dus we zijn even goed (nog steeds regerend kampioen, so you tell me) en 3 Henry speelt volgende week zijn 300^e wedstrijd dus ik verwacht elk moment een aankondiging van Marnix over iets van rondjes ofzo.

Veel plezier nog met jullie zondag.