VVOG 5 – Hierden 5
VVOG 5 – Hierden 5
Maart roert zijn staart luidt het gezegde, maar april kan er ook wat van blijkt op deze 14e april. Ondanks een zeer frisse wind, met tijdens de wedstrijd zelfs nog wat natte sneeuw, had een spraakmakend affiche (de nummers 1 en 2 tegen elkaar strijdend om de toppositie op de ranglijst) een ongekend grote schare fans naar veld 7 gelokt. Misschien moet het bestuur van onze groen witte trots eens gaan nadenken over verhoging van de contributie teneinde ook bij veld 7 een tribune te bouwen?
Met een weer aardig leeggestroomde ziekenboeg en omdat niemand deze topper wilde missen, had de TC voorafgaand aan de wedstrijd nog wat lastige beslissingen nemen. Dit leidde ertoe dat onder andere routiniers als Van Dijk en Olofsen de kicksen thuis konden laten en naast de geschorste Nijveld op de denkbeeldige tribune mochten plaatsnemen. De niet geheel fitte Teune nam de vlag ter hand.
Voordat er onder leiding van de tegenwoordig in Barneveld bijbeunende O. Stuurman kon worden afgetrapt, was er een indrukkende minuut stilte. Maar zodra het beginsignaal om half één had geklonken barstte het gevecht los, waarbij VVOG het initiatief nam. Dit leidde in de tweede minuut tot een hoekschop vanaf rechts, welke door Hannessen tot doelpunt werd gepromoveerd.
Na deze droomstart voor VVOG ontspon zich een boeiende maar niet altijd even mooie wedstrijd, waarbij VVOG gedurende de eerste helft de bovenliggende partij was. Na een kwartier voetballen liet De Heer zich wisselen, met het idee dat zijn vervanger, Heldoorn, beter gebruik zou weten te maken van de geboden ruimte op de linkerflank. Daar kwam helaas niet veel van terecht: doordat beide teams met veel passie en inzet speelden, leden beide ploegen ook veel balverlies. VVOG deed nog het meeste met het balbezit en wist al combinerend een aantal kansen te creëren. Het enige wat Hierden daar in de eerste helft tegenover kon stellen was een schot vanaf rand strafschopgebied, nadat Aartsen een man uit zijn rug had laten lopen. Maar dat schot zeilde ruim over het doel van De Ruiter, wiens inzet in de eerste helft dus voornamelijk beperkt bleef tot het verwerken van terugspeelballen en een enkele hoekschop.
Vlak daarna klonk het rustsignaal waarop spelers en publiek de natte sneeuw trotseerden om met een verdiende bak thee weer wat op temperatuur te komen.
De tweede helft liet een overwegend zelfde beeld als de eerste zien: veel strijd en spanning, maar niet altijd goed voetbal doordat beide ploegen het lastig hadden om de bal lang in bezit te houden. Het voornaamste verschil was dat Hierden in de tweede helft wel kansen wist te creëren. VVOG liet enkele keren de mogelijkheid liggen om de voorsprong uit te bouwen, terwijl het Hierden aanvankelijk niet lukte om de aansluitingstreffer te maken. Totdat Hierden, na een minuut of 25 spelen in de tweede helft, over links door kon komen. De betreffende Hierdenaar werd onvoldoende aangepakt waardoor hij de bal laag voor kon geven, waarop het voor een andere Hierdenaar betrekkelijk eenvoudig was om de bal van dichtbij binnen te tikken.
Doordat beide ploegen voor de winst speelden, volgde een spannend laatste bedrijf, maar gescoord werd er niet meer. Hoewel Hierden met de 1-1 uitslag de Harderwijkse aanval op de koppositie daarmee (voorlopig) heeft afgeslagen, kon VVOG terugkijken op een solide wedstrijd. Als VVOG in de laatste vier finales uit hetzelfde vaatje weet te tappen, wacht mogelijk nog een mooi slot van de competitie. Met dat idee werd er ’s avonds nog nagetafeld bij sponsor Stoppels onder het genot van saté en bier.
Nr.2