VVOG 5 – DVS Ermelo 8

kommetje-compressor

Er klonk een luid gejuich op uit de krochten van de Educalaan 29 te Dronten. Het bier vloeide rijkelijk, en de high-fives werden massaal uitgedeeld. “Wat was er dan aan de hand, waarom deze blijdschap, wat was er gebeurd?”

Even daarvoor had VVOG 5 dure punten laten liggen tegen de wespen uit Ermelo, waardoor het bijna onmogelijk wordt voor de groenwitten om de titel nog binnen te slepen. Zeker nu ASVD alles in eigen hand heeft. Alleen een wonder tegen Puttuh 10 zou nog roet in het eten van de club uit Dronten kunnen gooien.

De volgende helden betraden het hobbelige veld in de volgende opstelling:

Op doel Koos, achterin verrassend Michiel (5. Pieter), Henry, Feut en Marnix (38. Dirk, 46. Cas), op het middenveld Frank (46. Alwin, 60. Dirk), Marcel, Marco en Jake, voorin Tom & John (46. Evert).

Na 5 minuten houdt Michiel het voor gezien, na een lange ziekteperiode is het altijd weer lastig de draad weer op te pakken. Pieter komt er in, en Marcel gaat achterin spelen.

De scheidsrechter heeft duidelijke regels voor de grensrechters: alleen vlaggen voor buitenspel en voor ingooien, je niet bemoeien met beslissingen van de scheids, of lullen met je teamgenoten. Na drie minuten gaat het al mis, de grensrechter van DVS loopt te zwaaien met zijn vlaggetje als een malle, omdat ie een overtreding heeft gezien…..scheids Ceelen herinnert hem aan de afspraak net voor het fluitsignaal, oa niet bemoeien met de overige spelregels……

VVOG 5 speelt voornamelijk zonder vertrouwen, wellicht de gedachte dat we moeten winnen, speelt in vele koppies mee: er worden veel ballen ingespeeld op het midden/voorin, maar die gaan ook weer naar achteren. DVS is naar de strokel gekomen met een iets ander team, dan in oktober, toen wonnen we geflatteerd, maar nu is de doelman een echte sta-in-de-weg. Volgens mij was ie er bij de heenwedstrijd niet bij, enfin, we komen op achterstand op een manier die we wel eens vaker hebben meegemaakt. F de V moest het hierbij ontgelden, meermalen trouwens, wat ik niet helemaal terecht vind. Dit keer ligt de schuld bij de verdediging, op het moment van opbouwen staat onze verdediging in een soort kommetje, en dat is ok, backs hoog op, voorstopper en laatste man, de bal naar elkaar overspelend. Op het moment dat de bal uit de achterste linie is verdwenen, moet dat kommetje, niet een kommetje blijven. Aansluiting op het middenveld is vereist, geen 4-5 meter tussen de verdediger en de aanvaller, om het maar met de woorden van K de R te zeggen: “Op z’n sode flikker geven, laat m niet draaien, hij mag alleen terug.”

1,5 maand terug verzorgde Pieter de training, en toen was er ook zo’n momentje: de oefening dreigde in het honderd te lopen omdat op een hoek van de oefening geen mensen stonden, daarentegen bleken er in de andere hoek 3 mensen te staan……….TOON INITIATIEF, DURF VERANTWOORDELIJKHEID TE NEMEN.

De aanvaller krijgt de bal, draait om zijn as, verstuurt de bal in de diepte naar de lopende spits, en die schiet of tegen de voet van Nix, of via de voet van Nix, of Nix onderschept de bal en schiet de verkeerde kant op…..ik kon het niet zien met de vlag in de hand…….maar het was wel 0-1 met een goal in de korte hoek.

Daarna was het VVOG die dicteerde, er werden steeds meer duels gewonnen, en er kwamen zo hier en daar wat kansjes. Nix moest er wel voor de thee af, door een tik op de enkel, Durk was zijn vervanger.

De tweede helft moest er een schepje bovenop, en die kwam er ook, DVS kwam er niet meer aan te pas, mooie combinaties volgden, 1x raken heb ik gezien, maar echte kansen worden toch ook niet gecreëerd. Corners en vrije trappen zijn nog het gevaarlijkst, maar nog steeds geen doelpunt. Om de boel nog meer onder druk te zetten gaat ondergetekende in de spits lopen, zodat DVS eigenlijk alleen maar achteruit loopt. Hierdoor ontstaat er ongelooflijk veel ruimte tussen het middenveld en de verdediging. Onze 3-mans verdediging weet daar wel raad mee. Dan valt toch de 1-1, een hoge bal wordt door Jan Koller niet goed verwerkt, Pieter pikt de bal op, legt drie verdedigers in de luren, en ziet Tom vrijstaan die beheerst scoort. Vanaf nu moet er eigenlijk gepompt worden, we weten nu dat het werkt, maar dat gebeurt helaas te weinig: er wordt teveel gebreid, wat uiteindelijk geen reet oplevert.

Het laatste fluitsignaal klinkt……en iedereen weet het…….het is voorbij, over en uit. Weg spanning, weg: alles voor het vijfde,…..maarrrr wel weer een keer leuk om dat weer eens mee te maken, te strijden/geloven/vertrouwen hebbend, dat het ooit een keer helemaal goed komt……de kiem is gelegd, volgend jaar dan maar…