VVOG 5 – Hoevelaken 5

Op deze negentiende maart 2016, moesten de mannen van VVOG 5 aantreden tegen Hoevelaken 5. Zou de overwinning tegen Zwart Wit een mooi vervolg krijgen was de vraag vooraf. Uit had VVOG weliswaar gewonnen met 2-3, maar heel makkelijk was dat niet gegaan aangezien VVOG destijds eerst op een 2-0 achterstand was gekomen. Bovendien had Hoevelaken in februari gelijk gespeeld tegen Zeewolde 5 en gewonnen van Hierden 5. Met recht een tegenstander om niet te onderschatten zo leek vooraf.

Tegen kwart voor 12 werd kleedkamer 9 opgezocht. Bij afwezigheid van Koos, geveld door een griepje, aan Bazzie de taak een strijdplan te bedenken. Besloten werd dat Iker Casilcas onder de lat zou plaatsnemen, terwijl de laatste linie gevormd zou gaan worden door Dirk, Schneijder, Baartsen en Wout. Op het middenveld was een plaatsje ingeruimd voor Daniel, Pieter, Frank en Niels, terwijl Tom en Klaas de aanval zouden vormen.

Inmiddels was het tijd voor Daniel om zijn nieuwe kicksen te tonen. Deze deden pijn aan de ogen, maar waren de investering meer dan waard zo zou later blijken.

Wissels waren Evert, Jake, Peter en Teunnagel; laatstgenoemde verkoos de vlag boven zijn favoriete app, waarvoor dank. Onder de toeschouwers onder andere JM, Nix, Marcelinho en de voltallige Dirk-fanclub (vrouw, schoonzus? en grote vriend Olaf S.).  De SecondLove fanclub liet in tegenstelling tot de wedstrijd bij Zwart Wit deze keer verstek gaan; vermoedelijk moesten de dames zelf aantreden.

Nadat ook Hoevelaken eindelijk zo ver was, werd om 12:35 afgetrapt op veld 3. VVOG begon beduidend scherper aan de wedstrijd dan in de heenwedstrijd het geval was geweest en was direct de bovenliggende partij. Ondanks het zeer hobbelige veld probeerde VVOG van achteruit op te bouwen en voetballend de Hoevelakense muur te slechten. Net als tegen Zwart Wit was een belangrijke rol weggelegd voor Baartsen in de opbouw terwijl ook Dirk er niet voor terugdeinsde op eigen helft een mannetje uit te spelen.

Na een paar keer vond zijn tegenstander het echter wel mooi geweest en maakte een overtreding zoals we Dirk zelf ook met regelmaat zien maken. Maar zoals Dirk’s eega langs de lijn terecht opmerkte: “Dirk kan prima uitdelen, maar incasseren….”.  Het opstootje werd echter in de kiem gesmoord door medespelers en scheidsrechter. Afgezien van een paar twijfelachtige beslissingen waar het ging om vermeend buitenspel van een Hoevelaken-aanvaller, floot de scheidsrechter een prima wedstrijd.

VVOG bleef de gehele eerste helft de betere ploeg en kreeg zo nu en dan wat kansjes. Zo werd na een aanval over links Klaas in stelling gebracht. Zijn schot vanaf randje 16 werd echter weggebokst door de keeper, waarop de bal prompt voor de voeten van Tom viel. En die wist wel raad met dit buitenkansje. En zo stond het na iets meer dan 20 minuten spelen 1-0.

Hoevelaken probeerde er zo nu en dan via snelle combinaties uit te komen, maar VVOG zat er kort op en schroomde niet waar nodig een aantal slimme overtredingen te maken, waaronder een lichte maar nuttige van Schneijder op de middenlijn. Hierdoor werd veelal snel de angel uit de Hoevelakense aanvallen gehaald, waardoor Casilcas nauwelijks op de proef werd gesteld. Volgens Olaf had de scheids voor eerder genoemde overtreding van Schneijder geel kunnen geven (maar de scheidsrechter wenste heden middag de kaarten op zak te houden), met daarbij de terechte constatering: “Henry krijgt wel eens geel om een aanval eruit te halen, hij (Dirk, red) kan gewoon niet beter”.

Hoevelaken kreeg weliswaar een paar corners maar echt veel te doen had Casilcas niet. En zo ging de groen-witte brigade met een 1-0 voorsprong aan de thee. Nadat Teunnagel junior geld was komen bietsen van pa, was het aan Bazzie de wissels bekend te maken: Peter nam de plek in van Wout terwijl Evert “Der Bomber” voorin kwam te spelen in plaats van Tom. Jake en Alwin kwamen het middenveld versterken terwijl Bazzie en Klaas de bank op zochten; Daniel schoof een linie naar voren.

VVOG ging door waar het de eerste helft was gebleven: via verzorgd voetbal de aanval zoeken. Bij één van die aanvallen, na een minuut of 10 in de tweede helft, haalde Niels over links de achterlijn, waarop zijn voorzet net als tegen Zwart Wit door ed (weer hij) in eigen doel werd gelopen.  Niet veel later was het aan Alwin om met een geplaatste schuiver in de verre hoek de 3-0 aan te tekenen.

Hoevelaken leek nog even wat terug te doen, maar het doelpunt telde niet omdat de scheidsrechter al had afgefloten in verband met een overtreding door een speler van Hoevelaken. Hoevelaken was de tweede helft opportunistischer gaan spelen met voornamelijk lange ballen op de lange mannen voorin. Dit was mede ingegeven door het feit dat Frank en Niels het middenveld domineerden. Frank speelde daarmee een meer dan verdienstelijke wedstrijd op een voor hem vreemde plek in het veld. En na een aantal wedstrijden waarin hij nog wat leek te moeten wennen aan de technische vaardigheden, looplijnen, positiewisselingen, het knijpen en kantelen en de tactische hoogstandjes van zijn medespelers, begint Niels inmiddels aardig aan te pikken bij het niveau van het vijfde. De toeschouwers waren het er dan ook unaniem over eens dat hij deze middag een meerwaarde was. Ondanks het feit dat Hoevelaken over beduidend meer lengte beschikte, gaf de verdediging van VVOG geen krimp. En als Hoevelaken al in de buurt van de goal kwam, dan was daar altijd nog de foutloos keepende Casilcas. De technische staf zal dan ook voor een lastige keuze staan zodra Koos weer fit is.

Waar de spelers in het groen-wit al de gehele wedstrijd streden voor elke bal en het scoreverloop extra energie leek te geven, daar gingen bij Hoevelaken de koppies steeds meer hangen. VVOG voelde dat er meer te halen viel en schakelde een tandje bij. Met name aan de linker kant van het veld, niet geheel toevallig de kant waar het publiek stond, ging dit gepaard met een aantal technische hoogstandjes door onder andere Jake, Niels en Daniel. De “oh” and “ah”’s waren dan ook niet van de lucht.

De laatste 20 minuten van de wedstrijd werden dan ook gekenmerkt door samba-voetbal zoals de oudere lezer dat nog zal kennen uit de tijd dat mannen als Elmer Knol en Olaf den Herder de groen-witte clubkleuren verdedigden aan de Strokel.

De wonderschone acties en aanvallen gingen bovendien gepaard met een doeltreffendheid die we dit seizoen nog niet vaak hadden gezien van VVOG 5. Daniel was zeer dreigend met zijn snelheid en wist bovendien de score op te krikken naar 4-0 en vervolgens 5-0. Na eerder net over de middenlijn omver te zijn gebeukt, liet Evert even later zijn aanvallende kwaliteiten zien: na een aanval over links over meerdere schijven mocht hij afdrukken vanaf een metertje of zeven van de goal en tekende daarmee voor de 6-0.

Nog was de honger van het vijfde niet gestild. Een schot van rand strafschopgebied spatte echter uiteen op de lat, waarop de keeper van Hoevelaken in de rebound alsnog redding leek te brengen. Deze had echter buiten Alwin gerekend die de tweede rebound koeltjes in de verre hoek schoot en daarmee voor de 7-0 zorgde.

Het slotakkoord leek voor Niels te worden. Zijn goal werd echter afgekeurd vanwege een zeer grove charge van Evert, die daarop echter de vermoorde onschuld speelde. Nadat de spelers van Hoevelaken de scheidsrechter al enkele malen hadden verzocht er een einde aan te maken, vloot deze in de 89^e minuut voor het laatst op zijn fluitje.

Daarmee kwam een einde aan een wedstrijd waarin het vijfde strijd koppelde aan goed voetbal en doeltreffendheid. Hopelijk de voorbode van een mooi slot van het seizoen.