VVOG 5 – Unicum 5

Klein duimpje en de reuzen

Op deze zaterdag stond de thuiswedstrijd tegen Unicum 5 op het programma. Aangekomen op sportpark de Strokel, zit een aantal spelers op het terras zich al te verheugen op het eerste rondje na afloop. Marco was namelijk vergeten dat de groen-witte tenues thuis nog aan de waslijn hingen.

Als de tas met kleding dan toch eindelijk arriveert, mogen de mannen van het 5e zich gaan omkleden in kleedkamer 23. Koos had al later weten deze zaterdag wat later te zijn, maar een leider van één van de jeugdelftallen was zo vriendelijk geweest wat voetbal wijsheden op het bord te kalken. Na deze wijsheden tot ons te hebben genomen, begaven we ons richting het altijd hobbelige maar deze keer eens niet drassige veld 2.

Daar aangekomen bleek een aantal in het blauw-wit gestoken reuzen reeds met de warming up bezig te zijn. Daarmee was direct duidelijk dat het spelen van hoge ballen op het aanvalsduo van vandaag, de gebroeders Bunschoten, geen zin had en dat VVOG 5 het in combinatievoetbal moest gaan zoeken.  Daartoe had de technische staf de volgende opstelling bedacht:

In het doel: Koos
Verdediging: Peter, Michiel, Marco en Dirk
Middenveld: Jake, Pieter, Cas, Frank
Aanval: Klaas, Gert

Nadat Koos ook was gearriveerd en Alwin de vlag ter hand had genomen, mocht het 5e aftrappen voor de eerste helft. Unicum liet het initiatief aan VVOG, waarbij vooral het centrale verdedigingsduo M&M veelvuldig de ruimte kreeg om op de stomen richting middenveld.

Na een minuut of vijf dribbelde Marco met de bal aan de voet richting middencirkel. Helaas had hij daarbij een van de spelers van Unicum over het hoofd gezien. Juist op het moment dat Marco de bal diep wilde spelen werd er een blok gezet, hetgeen Marco even deed verbijten van de pijn. De vandaag soms wat ongelukkig fluitende Olaf S. zag er geen overtreding in. Marco probeerde het nog wel even maar bleek toch niet verder te kunnen. Henry, die zojuist het sporkpark had betreden, kon dus direct gaan warmlopen, en binnen tien minuten was de eerste wissel een feit.

VVOG had de eerste helft veelal het initiatief, maar zodra het over de middenlijn kwam had de groen-witte brigade moeite de vrije man te vinden. Het gevaar kwam dan ook vooral uit lange ballen. Cas verstuurde een aantal fraaie passes, maar veel uitgespeelde kansen leverde dat niet op. Aan de andere kant deelde Unicum een paar speldenprikjes uit, deels doordat VVOG zelf knulligbal verlies leed.

Zo ging het spel heen en weer, maar met een 0-0 stand werd de rust bereikt.

In de rust werd het strijdplan gewijzigd. Om voorin meer stootkracht en een aanspeelpunt te hebben ging Dirk in de spits spelen. Klaas zakte daarop een linie terug. Wout kwam de verdediging versterken. Daniel, net 24 geworden maar niet geheel fit, bleef nog even op de bank.

Net als in de eerste helft waren VVOG en Unicum aan elkaar gewaagd. VVOG probeerde al combinerend kansen te creëren maar moest continue op haar hoede zijn voor uitvallen van de Lelystedelingen. Eén van die uitvallen werd ingeleid door een VVOG-er.  Na een uurtje spelen stond Gert in een wirwar van spelers halverwege de helft van Unicum. Aangezien er vooruit geen aanspeelpunt was, besloot Gert de bal terug te spelen richting eigen verdedigers. Daarmee werd echter de spits van Unicum gelanceerd, waarna de tegenstander de situatie goed uitspeelde en Koos kansloos liet.

VVOG leek even aangeslagen, maar pakte toch snel de draad weer op en ging op jacht naar de gelijkmaker. In de 75e minuut leverde dit succes op. Frank ging goed door op rechts en haalde daar de achterlijn. Even leek het te lang te duren maar Frank speelde de inlopende Gert aan die koel afrondde: 1-1.

In het laatste kwartier gingen beide teams nog voor de winst. De schoten van Unicum belandden veelal bij de hondenclub en ook bij VVOG stond het vizier niet op scherp. Daniël pakte ook nog een paar minuten speeltijd mee, maar gescoord werd er niet meer. En zo werd de kleinste man van het veld met een onbedoelde assist en een goal de ‘man of the match’ tegen de reuzen uit Lelystad.

Komende zaterdag de laatste wedstrijd van het seizoen, thuis tegen Hoevelaken 5. Een punt volstaat om een plaats in het linker rijtje veilig te stellen en het 6e, dat tot op 3 punten is genaderd, onder ons te houden. Nog één keer volle bak dus, en dan BBQ-en bij Dirk!