VVOG 5 – Horst FC 6

VVOG 5 – FC Horst en de Sint Maarten connectie!

Dames en heren: op de dag van het schrijven van dit verslag is het 11 november 2014, de feestdag van Sint Martinus, bisschop van Tours. In het jaar 331 AD trok Martinus (aka Maarten) als 15-jarige Romeinse soldaat op weg naar Gallië. Onderweg, bij de stadspoort van Amiens, ontmoette hij een arme bedelaar. Maarten was geroerd door de bedelaar en gaf aan hem de helft van zijn mantel. U vraagt zich af: waarom de halve mantel? Omdat de andere helft van de mantel eigendom was van Rome kon hij alleen zijn eigen helft weggeven. Volgens een legende was de bedelaar een verschijning van Jezus en/of stond de bedelaar symbool voor Christus. Zo werd vervuld hetgeen staat geschreven: “Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed.” (Matteüs 25:36). Of Maarten dit zich realiseerde is niet bekend, maar hij liet zich wel bekeren en werd later een van de populairste heiligen van de Middeleeuwen.

De invloed van Sint Maarten in de hedendaagse cultuur in Nederland is groot. Maarten is onder meer de beschermheilige van de stad Utrecht en zowel de Dom als de Groningse Martinitoren zijn aan hem gewijd. En natuurlijk kent elk kind het feest met snoep, lampions, vrolijke gezangen en vooral nog meer snoep. Een feest waarop vrijgevigheid troef is en waarop bij een ieder de deuren opengaan.
Dat is, bij iedereen behalve bij onze buren. Ook daar werd aangebeld door een groepje jonge kinderen, maar bleef de deur potdicht, zo stelde de schrijver dezes tot zijn ontzetting vast*.

* Een correctie ter verdediging van onze buren is hier op zijn plaats: achteraf is gebleken dat de buurman (ik noem geen namen) toevallig net op het moment dat er werd aangebeld gebruik maakte van het toilet en om die reden de deur niet open kon doen. Vanuit dat perspectief bezien is natuurlijk een zeer goede daad verricht. Immers, het zal je gebeuren dat je als kind blij en vrolijk zingend en zwaaiend met je lampion aanbelt in de hoop op een lekkere trekdrop of een lolly. Stel je voor dat in plaats van dat lekkers de deur opengaat en dat de heer des huizes met de broek op zijn enkels voor je neus staat. Dat zou Martinus, ook al was hij dan een rechtgeaard katholiek, toch niet gewild hebben. Dit scenario is dus – dankzij het wijze besluit van onze buurman om niet te reageren op de deurbel en de voordeur voor even gesloten te laten – uitgebleven. En ook al werd begrijpelijk het aloude ”Hier woont Juffrouw kikkerbil, die niks geven wil” gezongen, wij weten nu de werkelijke reden en ook dat onze buurman niets te verwijten valt.

Maar genoeg over vandaag: 11 november 2014 is een mooie dag om eens terug te kijken. Tien dagen terug om precies te zijn. Toen was het 1 november 2014, de dag die de geschiedenisboeken ingaat als de warmste 1 november ooit gemeten. En dus de dag waarop definitief het ongelijk van Gerard Cox is bewezen: het is nog lang niet voorbij die mooie zomer. De jassen gingen weer uit. De meisjes hadden weer rokjes aan. Een verwijzing naar Sint Maartenfeest, want toeval bestaat niet en Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.

Deze ongebruikelijk lange introductie heeft niets met voetbal te maken en is dan ook vooral bedoeld om de aandacht af te leiden van de wedstrijd tegen FC Horst. Want jongens, wat was dat matig zeg. Vooral de eerste helft (met in willekeurige volgorde Alwin, Cas, Daniël, Evert, Gert-Jan, Jan-Martijn, Koos, Peter, Pieter, Tom en Wout) was van een abominabel niveau. Na een nog vrij aardig begin met een paar kleine kansjes voor VVOG, wist het vijfde er bijzonder weinig van te bakken. Er ging niet eens veel, maar heel veel mis. VVOG had voldoende ruimte om te voetballen, maar grossierde in slordig balverlies en mislukte passes. Hierdoor kwam Horst verdedigend nauwelijks in de problemen en kon het zelfs naar hartelust counteren. Het was dat de Ermelose voorwaartsen hun vizier niet op scherp hadden staan, anders was VVOG zeker en vast met een achterstand de rust ingegaan. Enfin, dat gebeurde niet en dus was het bij rust nog 0-0. Vervelender voor VVOG was het geblesseerd uitvallen van Jan-Martijn, Pieter en Evert. Zij werden al voor de rust vervangen, waardoor Frank, Jacob en Klaas al vroeg aan de bak moesten.

In de tweede helft ging het wat beter bij de groenen. Henry was ingevlogen om de achterhoede te versterken. Gert deed dat in de voorhoede. VVOG had minder balverlies, maar speelde nog altijd te onzorgvuldig om kansen te creëren. De 1-0 kwam dan ook uit het niets: een heerlijke pass van Gert-Jan werd door Tom al even lekker binnengewerkt. En een kwartiertje later werd het zowaar 2-0 door Jacob, die op aangeven van Klaas de bal knap langs de keeper schoot. De wedstrijd leek beslist. Door een fraaie treffer van Horst (twee man makkelijk voorbij en in de verre kruising) werd het nog even spannend. Kort voor tijd werd het 3-1 door een benutte strafschop van Tom en wist VVOG dat de buit binnen was. Het laatste fluitsignaal van scheidsrechter J.S. te H was voor iedereen het einde. Vermeldenswaardig is alleen nog dat Marco zijn eerste optreden in het seizoen 2014/2015 kon maken en daarmee op schema zit om weer net niet de Litmanen bokaal te winnen.

De derde helft was zoals zo vaak de beste: de cola smaakte goed en ook het eerste won, al was het nipt. Bij die wedstrijd mag het sterke optreden van de pupil van de week niet onvermeld blijven. De uitslag van de verloting heeft de schrijver niet meegekregen. Deze of gene (lees: Gert) zal allicht wel wat lekkers van de slager hebben gewonnen. En je verwacht het niet, maar ook hier is weer een verwijzing naar Sint Maarten te vinden. Een in Venlo wereldberoemd spreekwoord luidt: “As de kinder Sintermertes Veugelke zinge, make de verkes eur testament” (vertaald: als de kinderen een Sint Maarten liedje zingen, dan schrijven varkens hun testament).

En omdat het inmiddels 12 november is, Sint Maarten alweer vertrokken is, zwarte pieten nog steeds zwart zijn en een lijn in dit verhaal ver te zoeken is, sluit ik hierbij dit verslag zonder verdere omhaal.