Prins Bernhard 3 – VVOG 5

We schrijven 1 december. De dag dat normaliter de 335e dag van het jaar is, maar in dit schrikkeljaar de 336e. Tevens is 1 december de dag dat Hugh Hefner in 1953 het eerste exemplaar van de playboy in de schappen legde. Tot zover de historische feiten, belangrijker was de vraag of het vijfde vandaag ook historie zou kunnen schrijven. De lastige uitwedstrijd tegen het in de laatste weken goed presterende PB 3 stond op het programma.

In de kleedkamer deed Koos zoals gewoonlijk zijn wekelijkse praatje. Naast de grappen en grollen over onze aan een come back werkende semi-Antilliaan werd gezegd dat de komende twee wedstrijden voor de winterstop enorm belangrijk zijn. “Het kaf wordt hier van het koren gescheiden” aldus onze sluitspier. Vervolgens gaf hij de opstelling:

Doel: Abrikoos
Achterin: Dirk, Sneijder, Cas en Wous
Midden: Kip, Baartsen, Muchiel, Jake
Voorin: Frank, Tom
Wissels: Cor, Marcel, Klevert, Peter
Meegereisd publiek: BaZZie
Afwezig: Alwin, Gert, Nix

De scheids floot af en we konden aan de bak. De omstandigheden waren lastig, het veld lastig te bespelen. De eerste minuten gebeurde er niet zo heel veel , over en weer werden er wat
speldenprikjes uitgedeeld. Achterin was het wat onwennig en ontstond er regelmatig 1 tegen 1 situaties, grote kansen kwamen hier echter niet uit voort.

De eerste grote kans na dik tien minuten was voor Jake. Hij kreeg de bal aan de linkerkant, kwam naar binnen en schoot rakelings naast. Marco Baartsen gaf op dit moment opdracht aan iemand om zijn andere schoenen uit de kleedkamer te halen. Een minuutje later was er een voorzet van rechts, Jake schreeuwde naar Baartsen om de bal verder te geven, iets wat door hem met grote schoonheid werd gedaan. Met zijn ’verkeerde’ schoenen plukte hij de bal uit de lucht en in één beweging legde hij deze door op Jake, helaas ging ook dit schot mis. Deze Zlatanachtige actie van Baartsen had een beter lot verdiend.

VVOG was de betere ploeg en op zoek naar een doelpunt. Deze kwam er ook na ruim 20 minuten. Het was Baartsen die de bal na een aanval over rechts op ongeveer 22 meter van de goal
aangespeeld kreeg. De verdediger die bij Frank stond moest kiezen en ging op Baartsen af. Baartsen gaf de bal met veel gevoel op Frank. Hij legde de bal als in zijn hoogtijdagen als topscoorder in één goed neer en haalde feilloos uit, 0-1. De oerkreet die daarna volgde was door heel Uddel te verstaan.

De rest van de eerste helft vorderde gestaag waarbij VVOG de iets betere ploeg was met de meeste kansen. Op slag van rust kwam de grootste kans. Marcel, die inmiddels was ingevallen voor de tijdelijk geblesseerde Baartsen, kreeg de bal op het middenveld, zette met een schijnbeweging zijn man op het verkeerde been en kon doorlopen. Een steekpass volgde en sTom kon alleen op de keeper aflopen. De keeper verkleinde goed zijn doel en sTom schoof de bal helaas naast. Hierna floot de tot dan toe behoorlijk fluitende scheidsrechter af voor de rust.

In de rust werd nog even gebaald van de gemiste kans, want 0-2 is natuurlijk net wat lekker bij rust. Koos nam weer het woord, zette de puntjes op de i en de volgende wissels vonden plaats: Cor, Peter, Klevert en de weer herstelde Baartsen kwamen erin voor Dirk, Wout, Muchiel en Frank.

De tweede helft begon en VVOG had het wat lastiger dan in de eerste helft. Het spel ging op en neer en het veelgeprezen tikkie-takkie spelletje van de groenhemden kwam niet meer uit de verf. In plaats van te voetballen ging men mee met het opportunistische spel van de thuisclub. Hierdoor werd het spel wat chaotisch.

Na goed twintig minuten werd Prins Bernard steeds gevaarlijker en een doelpunt hing in de lucht. Dat dit ook letterlijk gebeurde was voor de thuisclub mooi. Via een voorzet van rechts werd de bal in één keer uit de lucht op de pantoffel van de spits genomen en deze zorgde ervoor dat Koos kansloos was. De bal belandde in de winkelhaak en de stand was weer gelijk.

Na deze dreun voor de groenhemden volgden nog enkele hachelijke momenten voor de goal, maar ook VVOG kreeg nog wat kansjes. In deze fase van de wedstrijd, en eigenlijk de gehele tweede helft, zorgde de scheidsrechter voor steeds meer rare en onterechte beslissingen wat de spelvreugde niet ten goede kwam.

Toch was het VVOG dat in de 82e minuut op voorsprong kwam. Het was een aanval uit het boekje. Baartsen ging op avontuur maar kon helaas niet doorzetten. Hij hield aan de linkerkant goed het balbezit en speelde de bal naar de meegelopen Marcel. Vervolgens gaf Marcel de bal in één keer door naar het midden waar Sneijder stond. Sneijder legde de bal goed voor hem neer en gaf een diepe bal door de lucht op de veel sneller dan zijn tegenstander zijnde Kip. Kip nam de bal mee en gaf goed strak voor op sTom die zijn misser uit de eerste helft goed maakte: diagonaal werd de bal in de hoek geplaatst, 1-2.

Even na de 1-2 had de inmiddels voor Evert ingevallen Frank de wedstrijd kunnen beslissen. Na een aanval kreeg hij de bal voor zijn voeten. Hij schoot de moeilijke bal rakelings over. Niet veel later kreeg VVOG de deksel op de neus. Vijf minuten na de 1-2 was de stand alweer gelijk. Het was een goal zoals de 2-2 die Ajax een paar weken terug in Manchester incasseerde. Een diepe bal van achteruit werd doorgekopt, de spits kon alleen op Koos aflopen en scoorde koelbloedig, 2-2.

Teleurstelling alom. Misschien was een gelijkspel wel terecht, maar als er één ploeg had moeten winnen waren wij dat.

Nu volgt nog één wedstrijd voor de winterstop tegen Nunspeet. Al weer een topper, dit keer mogen we eindelijk weer een keer thuis spelen. Hopelijk kunnen we weer drie punten toevoegen en met een goed gevoel de winterstop ingaan. Al met al doen we het, zeker gezien het aantal lastige uitwedstrijden die we al hebben gehad, gewoon goed!

-22-