VVOG 6 – Rood-Wit 3

Het is een fraaie ochtend. Als ik wakker word, hoor ik de vogeltjes al een vrolijk liedje fluiten en ik kan een glimlach niet onderdrukken. Het is zaterdag 5 november 2022, de dag na de zeer succesvol en gezellig verlopen veilingavond. Op het programma staat de wedstrijd tegen Rood-Wit. Wij gaan winnen vandaag, want WZV6WZDB en wat er ook gebeurt, alles komt goed!

Een herfstig zonnetje beschijnt de Veluwsche bossen als de 22 dappere strijders, gehuld in het groen en het rood, het al even niet gemaaide gras van veld 7 betreden. Gedreven door teamspirit en een diep verlangen naar roem en glorie, bereiden zij zich voor op het duel. Een eerlijk gevecht van kracht en techniek, snelheid en uithoudingsvermogen. Een oerstrijd, waarin maar een zal overwinnen. Het is zo’n dag om te koesteren, een dag om niet te vergeten, een dag van zuivere en ware melodieën.

De eerste helft. De Tas heeft weer eens een mooie opstelling uit de hoge hoed getoverd. Wie de eerste helft spelen weet ik niet meer, maar op de goal staat Remkoos, want die andere Remkoos is geblesseerd. Hij krijgt vrij weinig te doen en wat hij doet, doet hij goed. Toch mag hij een keer vissen. Want zij krijgen een echte kans en zij zijn effectief. En dus moeten wij in de achtervolging. Druk zetten levert een handvol mogelijkheden op, maar dichter dan een kopbal op de lat – van het hoofd van een roodwitter nota bene – komen we niet. En dus staan we achter in de rust. Geen zorgen natuurlijk, dit soort kleinigheden worden gewoon rechtgezet.

We zijn nog maar net bezig in de tweede helft, als een lekkere voorzet van Anne precies in het hoekje wordt gekopt door de jarige RJ. We zijn gewoon beter en krijgen een paar kansen. Johnny kan een corner van Tinus fantastisch binnen tikken, maar is zich daar niet van bewust en dus belandt de bal op de paal. Zijn knappe schot uit de draai wordt even later door de Krachtighuizense doelman uit de bovenhoek geranseld. Maar hij valt niet. En dus is het wachten op die ene gluiperige counter die niet vroegtijdig door de verder soevereine defensie in de kiem wordt gesmoord. Die komt er in de 79e minuut. Henry voorkomt met een uitstekende ingreep dat ‘zij’ weer op voorsprong komen. Helaas is de manier waarop strafbaar en de goed leidende scheidsrechter kan niet veel anders dan de bal op de stip leggen. Rembrandt is wederom kansloos en zo dreigt zich een drama af te tekenen: 1-2. Grapje natuurlijk, want maak je maar geen zorgen over al dit soort kleine dingen. Een ongelukkige handsbal levert ook ons een pingel op, die feilloos in de kruising wordt geschoten door niemand minder dan Marco (!). En we staan gewoon weer gelijk! Er zijn dan nog een paar minuten te spelen als de krachten bij de gasten uit Huinen-oost zijn weggevloeid. Kobus krijgt een dieptepass van Anne knap onder controle en legt de bal panklaar voor linkshalf Arne, die hem heerlijk binnenjenst in de verre hoek. Zijn eerste goal! Lekker hoor. En daarmee is het feest nog niet compleet, want in de slotminuut maakt ook Rubberen Robbie zijn allereerste treffer in het zesde. Einduitslag 4-2 en de drie punten zijn binnen!

Is het daarmee dan klaar? Welnee, we beginnen pas. Want ook het eerste moet nog spelen. Een snelle achterstand? 0-2 zelfs? Het hindert allemaal niet. Zoete liederen klinken in de rust. En dus komen ‘we’ gewoon terug: 1-2 hoppa, 2-2 dikverdiend en dan nog even die wereldgoal (het was gewoon bewust Jeffrey) om het af te maken. Drie puntjes wederom.

Nu zou ik afsluitend ook nog iets kunnen zeggen over het verloop van de zondag. Of de woensdag. Maar dit is mijn boodschap aan jou.

🐦🐦🐦