VVOG 5 – Hoevelaken 5

We schrijven zaterdag 4 december.
a day to never remember!
Of juist wel, om ons geheugen op te frissen,
NOOIT MEER zoveel kansen, schoten of ballen te missen.
Maar eerst terug naar het begin, daar waar het begon,
toen men om de vroege appjes nog lachen kon.
Arne die op tijd moest fluiten bij de jeugd,
en Dirk die zich al dagen op het bladblazen had verheugd.
Een vage Vledder werd door Nix op de foto gezet,
en met je kroost ballen in Deventer, betekent vroeg uit je bed.
Geen ochtend hetzelfde bij de mannen van vvog vijf,
en dan rond half 12 dat gezeur van je wij… vrouw.
“Sorry schat, maar ik moet nu echt gaan,
ik heb geen zin om weer wissel te staan.”
Zo zie je maar weer, met veel plezier of gezeik,
geen voorbereiding is bij ons gelijk.

Een aantal spelers gingen rechtstreeks naar het veld,
maar de meeste hadden zich toch in de kleedkamer gemeld.
Daar werden we door Nix in soort latex gehesen,
het zat wat gek, maar het gebaar werd geprezen.
Marnix en Marco doen alles voor het goede doel,
DAT en het nieuwe shirtje, gaf ons een warm gevoel.
Toen iedereen zich op het veld had gemeld,
werd de opstelling en tactiek vertelt.
Aanvallend spelen en met de punt naar voren,
gevolgd door meer clichés en metaforen.
Olaf vond het tijd om te beginnen,
en blies op zijn fluit om te zien wie ging winnen.

De strijd was aan beide kanten gelijk,
alleen goede ballen zijn dan wel belangrijk.
De ene bleef hangen, de ander was gewoon slecht.
De voorsprong van Hoevelaken was dan ook terecht.
Een balletje terug, maar dan net te kort,
zorgt voor een tegendoelpunt op het scorebord.
De wedstijd ging door en kansen kwamen er wel,
alleen steeds weer die kleine keeper, die zorgt voor herstel.
Zo ging het wat door en wat er gebeurde weet ik niet precies,
maar Martijn kwam er in voor Dib met een kapotte lies.
Beide teams bleven aanvallen, maar ook veel missen,
dus tot aan de rust hoefde niemand meer te vissen.

De thee smaakte goed ook al was ie niet groen,
maar één ding was zeker: VVOG moest het beter doen.
De wissels kwamen er in en daar gingen we weer,
en ook de tweede helft ging de wedstrijd op en neer.

Een fabelachtige bal van Martijn gaf Chris een mega kans,
maar die miste op een haar na zijn victory-dans.
Wat toen gebeurde was VVOG5 onwaardig,
al was de 0-2 in de korte hoek nog vrij aardig.
Overmacht gaf hun doelpunt nummer drie,
en de vierde was verdedigend ook geen fijne actie.
Wat kan er gebeuren in een paar minuten tijd,
van de volste vertrouwen; naar alles kwijt!
Er vlogen nog wel wat ballen hier en daar,
maar te weinig brachten echt gevaar.
Chris wist uit een corner het net nog te vinden,
maar het kwam te laat om ons op te winden.
Het verhaal kreeg nog wel een slot akkoord,
toen er nog prachtig een eigen doelpunt werd gescoord.
We wisten dat dit een weekend van cadeautjes zou zijn,
maar op deze manier deed het toch wel veel pijn.
Zelden zo slecht voor de dag gekomen,
we zouden er nog dagen slecht van dromen.
Gelukkig was daar nog altijd het bier,
en later bij velen nog het Sinterklaas plezier.
Laten we elkaar één ding beloven,
dat we er zaterdag gewoon weer in geloven.
Dan vliegen we er weer vol op,
in de laatste wedstrijd voor de winterstop.

#12

NB: Het laatste nieuws is net binnen, er willen twee nieuwe bij het vijfde beginnen. Twee vedettes uit de familie Blom, uiteraard zijn die meer dan welkom. Dus goed om te weten dat mocht alles goed gaan: “Er komen weer twee rondjes aan!!”