Sparta Nijkerk 9 – VVOG 5

Het vijfde toont zich kampioenwaardig in Nijkerk
Een objectief wedstrijdverslag door Michiel van Dijk

Deze zaterdagmiddag was eindelijk de inhaal van de inhaal. In november ging het feest niet door vanwege de intocht van onze grote kindervriend. In februari strooide Koning Winter sneeuw op de velden. Nu was het dan zover, uit bij Sparta, altijd lastig.

Waar we normaal gesproken met 18 man sterk bij onze sponsor Stoppels verzamelden, waren er nu maar een handjevol (letterlijk) groenwitten aanwezig om na een gesponsorde bak koffie zich naar Nijkerk te begeven. Velen kwamen rechtstreeks, een enkeling later en sommigen kwamen gewoon niet.

Aangekomen bij het sportpark was de sfeer onderling gezellig, luchtig, misschien een tikkeltje zenuwachtig. Er werden grappen gemaakt over 010, over één of andere kernramp uit het verre verleden én wederom over 010.
We begaven ons richting kleedkamer alwaar onze vaste tenuesklaarlegger, JM, zijn taak deed.
Cas hield een pleidooi over waarom hij solliciteerde naar een positie als midmid. Natuurlijk ging het over meer, maar dat voert te ver om hierin te verwerken. Want het ging om deze wedstrijd en we begonnen met deze 11 (prachtig bruggetje):

Aanval: Tom, Evert
Middenveld: Jake, JM, Pieter, Michiel
Verdediging: Cas, Marcel, Sneijder, Peter
Doel: Koos

Reserve: Chai, Jeremy, Dirk, Alwin.
Toeschouwer/vlaggenist: Nix (na 21,4 km naar Nijkerk gelopen te hebben, de malloot)

De 1e helft ging over het algemeen ‘gewoon’ goed! Ondanks (of juist dankzij?) het kunstgrasveld kwamen passes aan. Men bood zich aan, duels werden gewonnen en er was positiviteit. Achterin stond het goed, de centrale middenvelder voelden elkaar goed aan en de tandem Cas-Jake was een juweel om naar te kijken. Onze nr. 9 kopte rond de 25e minuut zelfs keihard op de paal.

Rond de 30e minuut was het dan wel zover. Ik zal trachten dit doelpunt zo objectief mogelijk te beschrijven.
M.v.D. te H. had sinds begin november 2018 geen wedstrijd meer gespeeld. Een kuitblessure, zoals vele grote spelers ook hebben gehad, velde deze koene strijder.
Afijn, dit was dus zijn langverwachte rentree. Zijn toch wel zeer ontwikkelde brein doorweekt met voetbalgogme zag een bal bij hem terechtkomen, maar wist zeker dat het moment nog niet daar was. Hij schampte de bal bewust. Iedere leek dacht dat hij gewoon niet genoeg kwaliteiten had voor meer, maar dit ‘bewustje’ zorgde voor een kans van zijn teamgenoot: corner.
(Beste lezer, ik merk dat het me zwaar valt om dit toch zo objectief mogelijk neer te pennen. Toch lukt dit me tot op heden prima.)

De corner werd genomen. Michiel (bijnamen van hem zijn o.a.: Muggiel, Mughiel, Vlaggie, het wonderjoch van VVOG, de dijk uit Harderwijk, de fazant van Gelderland) hoopte en zag meerdere mensen onder de bal doorgaan. De bal zou weldra voor zijn voeten komen. Hij kon nu verwoestend uithalen óf beheerst binnenkantje voet in de hoek tikken. Hij koos, verstandig genoeg, voor de tweede optie. Wat een grootheid, wat een talent, wat een meester! 0-1.

In de rust werd er met name gezegd dat het best goed gaat en dat we er nog meer uit konden halen.

Jeremy kwam erin voor Michiel, Dirk kwam erin voor Peter.

We begonnen weer voortvarend op zoek naar die felbegeerde 2e goal. Na 7 minuten van de 2e helft was er een mooie aanval. Pieter tikte de bal naar Jeremy, die hem op Tom legde. Tom schoot vervolgens net voorlangs.
Twee minuten later was het Jake die het met een halve volley probeerde. Helaas mocht het niet baten.

Aan de kant werd al geroepen dat we goed speelden. We hebben namelijk verschillende manier waarop we kunnen aanvallen in huis. Dit wisselden we goed af, wat erg moeilijk te verdedigen is. Sparta was hier zelfs zo druk mee, dat ze weinig energie en mogelijkheden hadden om zelf regelmatig aan te vallen.

In de 63e minuut werd het toch even 10 minuten spannend. Een Spartaan vond het nodig om (alweer) op de tenen van Marcel te staan. De goed fluitende scheids was meedogenloos: geel! Met dit overtal konden we toch niet bereiken wat we wilden, die 2e goal. Sterker nog, het werd een periode waarin we zoekende waren en Sparta toch wat meer druk kon zetten. Echte kansen kregen ze echter niet.

Twee minuten later ging Cas eruit en kwam Chai erin. Chai rechtshalf, Jeremy linksback.

Resten mij nog een aantal gebeurtenissen te vermelden:
– 66e minuut: Dirk diepe bal op Jake. Gevaarlijk, maar schot op de keeper.
– 72e minuut: Evert eruit, Alwin erin
– 79e minuut: schot van Jake op de lat.

De laatste 10 minuten was het nog even billen knijpen, want de marge was slechts 1. De opluchting was dan ook groot toen de scheids floot: einde wedstrijd. Weer 3 punten.

Over 2 weken zien we deze tegenstander weer, maar dan thuis. We kregen in de kleedkamer nog een mooie aanbieding speciaal voor VVOG 5: 2 kannen bier voor maar 15 uuro. Dit konden we natuurlijk niet laten liggen. Dit rondje was van Cas, vanwege onze positiviteit, de 0-1 én een verkochte piano. Koos bracht nog wat hapjes óf omdat hij de 0 hield óf omdat hij de plaatselijke middenstand hier goed kent óf gewoon zomaar.

Mannen, we staan bovenaan en hebben alles in eigen hand! Die platte kar is dichtbij.

Doei!