Batavia ’90 3 – VVOG 5
Pakjesavond 2016.
Op moment van schrijven zullen sommige van jullie met hun kinderen om een zak cadeautjes zitten. 5 december, pakjesavond…een dag met surprises, cadeau ’s, pepernoten en natuurlijk gedichten op rijm! Vandaar het nobele streven om het verslag van afgelopen zaterdag te schrijven, geheel in de Sintstijl, dus op rijm. Daar gaan we dan:
Afgelopen zaterdag om 2 uur zouden we aftrappen in Lelystad.
Bij sommige van ons liep het al dagen dun door het poepgat.
Want zij spelen met een gevreesde nummer 10.
Hoe zouden we die afstoppen, voor onze eigen zestien?
Sneijder kwam gelukkig als een mooi cadeau in een schoen,
Hij verblijdde ons allen met zijn aanwezigheid, door toch mee te doen.
De opstelling was als volgt, op deze manier of andersom:
Koos, Peter, JM, Henry, Cas, Michiel, Pieter, Niels, Alwin, John en natuurlijk Tom.
Jake en Dirk zaten helaas op de reservebank,
dat is weer eens wat anders dan 90 minuten vlammen op een flank.
Het fluitsignaal klonk en we noteren hier 74 seconden,
Pieter kon al niet meer verder door mevrouw Lies en likte zijn wonden.
Jake kwam gelukkig warm voor hem in het spel,
lekker een helftje bankhangen….zeg maar vaarwel!
Michiel schoof hierdoor naar het midden,
in zijn hoofd begon hij al te bidden.
Al die meters lopen op het middenveld,
hij weet nu hoe zijn vrouw zich voelt als ze zegt: Ik ben ongesteld!
Na een redelijk rustig begin,
kwam er een foutieve pass bij ons achterin.
De gevreesde nummer 10 ging alleen af op Koos,
en toen zaten we gelijk in de piepdoos. 1-0.
Net voor rust kwamen we op gelijke hoogte,
wat een eind maakte aan onze doelpuntendroogte.
De tegenstander maakte namelijk hands,
wat zelfs gezien werd door de grens.
Tom schoot vanaf 11 meter feilloos binnen,
zouden we dan toch nog winnen?
Toen floot de scheids voor de rust,
we waren na 45 minuten al redelijk uitgeblust.
Na de thee bleven dezelfde 11 in het veld,
Dirk heeft zich hierbij fantastisch opgesteld.
In de tweede helft geeft Alwin een voorzet,
de keeper zag alleen niets door zijn pet.
De bal viel fantastisch in het goal,
terwijl Alwin zichzelf nog vervloekte voor klootviool. 1-2
Toch mocht dit de pret niet drukken,
het kon na dit geluk toch niet meer mislukken?
Helaas had de scheids nog geen grote rol,
en vloot daarna ineens als een drol.
De spits van de Bataven schoot een bal naast,
en toch floot de scheids ietwat verdwaasd.
Koos zou een overtreding hebben gemaakt,
maar hij heeft hem helemaal niet geraakt!
Nummer 46 schoot de bal vanaf de stip binnen,
en zo konden we weer opnieuw beginnen. 2-2
Helaas waren we de draad ineens volledig kwijt,
Batavia zet aan waardoor onze verdediging splijt.
Een vrije trap in de kruising,
waardoor Koos nu nog steeds rondloopt met een oorsuizing. 3-2
Alwin en Dirk komen in het veld om iets te forceren,
maar helaas kunnen we ze niet feliciteren.
De 4-2 valt door een schot uit stand,
van een behoorlijke afstand.
Daarna sloegen bij Cas de stoppen door,
hij was aan het vechten met een Bataafse stukadoor.
Deze stond gelijk in een boks-positie,
zoiets kan je alleen als je veel in aanraking komt met de politie.
Er vielen over en weer wat rake klappen,
misschien toch eens naar een vechtsport overstappen?
De scheids maakte er toen maar een eind aan,
snel douchen en naar huis, het is hier wel gedaan.
De Sint hoopt dat jullie genoten hebben van dit gedicht,
de wedstrijd snel vergeten en kijken naar het weerbericht.
De laatste wedstrijd, as zaterdag, voor de winterstop,
We moeten winnen, want anders raken we helemaal achterop.
Een goede pakjesavond voor jullie allemaal,
want dit is het einde van mijn verhaal.
Groeten van de Sint en Rijmpiet nummer 3.