VVOG 5 – VVOP 5

Quote van een welbekende voetballer:
“Het feit dat het donker is, dat de lichtmasten branden: dat zorgt voor een heel ander sfeertje dan bij een middagwedstrijd. Ik vind het wel mooi om ’s avonds te spelen, in een échte voetbalsfeer.” “Het spelen van een avondwedstrijd is bijzonder.”

Avondwedstrijden…..iets waar je als kind alleen maar van droomde. Geef toe, het voelt als of je zelf een interland of Champions League wedstrijd speelt. Een keer niet vroeg je bed uit…je een keer niet inhouden, op vrijdagavond, als je twijfelt om nog een biertje te bestellen…een keer niet met hoofdpijn van dat ene biertje op staan op zaterdagochtend…een keer niet ’s morgens vroeg iets met de kinderen moeten doen omdat je er de rest van de zaterdag niet bent. Nee dit is iets anders…spelen in het kunstlicht, op echt gras, met supporters, wat? Nee…met een kolkende massa naast het veld…avondwedstrijden zijn altijd speciaal!!

Mede om die reden stonden we dus om 19.00 uur op het veld. In de kleedkamer kregen we te horen dat onze vedette Niels N. te E. niet aanwezig was. Hij “is aan het herstellen van zijn blessure” , in…jawel Turkije!. Het is maar goed dat niet elke geblesseerde speler van ons team dit doet, want dat zou bij menigeen nogal in de papieren kunnen lopen. Het gerucht gaat trouwens dat Niels gewoon bang is in het donker…afin, de opstelling van de eerste helft was als volgt:

Voor het doel: Koos.
In de verdediging: Dirk, Henry, Aartsen, Wout.
Op het middenveld: Frank, Pieter, Cas, Jake.
Op een eiland…uhm…in de aanval: Evert, Daniël.

Onder leiding van een prima fluitende scheidsrechter ging de wedstrijd van start. Ik wil jullie graag heel veel vertellen over de eerste helft, maar helaas door het verzetten van de klok dit weekend, stonden de lichtmasten nog niet aan…Van het fenomeen “avondwedstrijd” bleef dus weinig over. Dit was goed te merken want VVOP speelde zoals we dat gewend waren vanuit de uitwedstrijd. Lange halen, vroeg thuis. Die lange halen, vanuit hun verdediging naar de onze, waren een ramp voor onze kleine Davidjes achterin. Zij daarentegen hadden Goliath in de spits en die liep werkelijk op elke bal. Na 17 minuten stond het 2-0 voor VVOP. Twee maal het zelfde recept: Nummer 3 van VVOP schiet de bal, zonder te kijken, diep naar voren, verhipt komt de bal weer eens aan bij die lange, bijsluitende middenvelders en of scoren, of jagen op elke bal. 2-0 dus…de fouten van Dirk worden express niet genoemd, “maar dat is logisch!” Wij hadden deze helft niets in te brengen en stoppen dus ook snel over deze helft.

Na het aanzetten van de lichtmasten door ondergetekende, konden we in de rust bijna de kleedkamer niet in. Gelukkig was Henry gewend om hard achter die lange aan te rennen dat ook dit sprintje te doen was. Na overleg van de technische staf was het plan voor de tweede helft duidelijk: VOL OP DE AANVAL JONGUH! Dit deden we met de volgende namen:

Op doel: Koos.
Verdediging: Daniël, Henry, Aartsen, Cas.
Middenveld: Alwin, Pieter,Frank, Jake.
Aanval: Klaas, Tom.

Je zou ook kunnen lezen dat Henry en Aarten nog enigszins achterin stonden en de rest zich meer druk maakte om te scoren. Dit had gelijk het gewenste effect. Klaas scoort in de ‘46^e minuut de 1-2, en juicht met zijn ogen dicht, kijkend in het kunstlicht. Na een ingooi aan de linkerkant en een Cruijffiaanse hakbal van onze eigen Bergkamp kwam Klaas 1 op1. Er zat een luchtje van buitenspel aan de goal, maar dat zeiden die boeren van VVOP bij elke bal die we naar voren speelde.
Op jacht naar de 2-2! Dat ging VVOG zeker, kansjes van klaas die een teentje te kort kwam, een mooi schot van Frank na goed ingrijpen van Aartsen, een schot van Aartsen die toch ook maar ging aanvallen…de kansen waren er, maar helaas! De 2-2 valt niet. Je voelt hem al aankomen…als je zelf niet scoort….speelt een eigen speler je eigen keeper fantastisch voorbij. Tikt die vervelende lange de bal goed voor, waarna het voor een bijsluitende middenvelder een eitje is om te scoren. 1-3 VVOP.

Pffff…avondwedstrijden, altijd maar geromantiseerd…in het echt is het eerder met de spierpijn van afgelopen zaterdag in je benen de wedstrijd beginnen…het geschreeuw van het zevende dat wel gewoon traint naast je…in dat verrotte kunstlicht kijken als je een bal wilt koppen… je eten opboeren tijdens de wedstrijd (al is het alleen maar een stuk fruit, en bakje yoghurt en een handje cashewnoten…….), nee aan avondwedstrijden zit niets speciaals! Gelukkig mogen we zaterdag weer ’s middags!!

Wees gegroet, de man van glas.