EFC ’58 4 – VVOG 5

De laatste uitwedstrijd van het seizoen 2014-2015 stond hedenmiddag op het programma.

Op Sportpark de Zanderij speelden de manschappen van het vijfde tegen een team waarbij we de kleuren van het tenue niet in de mond zullen nemen, laat staan het aan het papier toe te vertrouwen. Het staat dan namelijk zo zwart op wit..

Goed, onder een grijs wolkendek, waaruit gaandeweg de wedstrijd wat regen druppelde begonnen de groen-witten helden aan de wedstrijd met als inzet een versteviging van de vijfde positie op de ranglijst.

Dat deden ze onder de bezielende leiding van ‘goeie genade’.

De wedstrijd was nog geen vijf minuten oud of de eerste kans diende zich aan voor de thuisploeg, waarbij de man in het geel opgelaten schreeuwde: ‘wat een mooie duik, een snoek is er niks bij’. Om tien minuten later, na een slechte inspeelpass van Koos op Marnix, te verzuchten: Volgens mij heeft de doelman ambities als veldspeler. Hij is letterlijk en figuurlijk de weg kwijt’.

Enfin, VVOG stond 1-0 achter. Ook in het verdere verloop van de eerste helft kwam het vijfde niet lekker in de wedstrijd. Onder lastige veldomstandigheden was het moeilijk om de vrije man te vinden. VVOG had veel last van de beweeglijke en balvaste spitsen van de tegenstander en kwam niet in haar spel. Op een schot van Dirk na, na een mooie pass van Marco, creëerde het vijfde weinig tot niets.

Zodoende werd de kleedkamer opgezocht met een achterstand.

Vol goede moed werd er afgetrapt voor de tweede helft. Het leek erop dat VVOG zich kon herpakken, ware het niet dat er nauwelijks een aantal minuten op de klok stonden toen VVOG via een snelle tegenaanval op een 2-0 achterstond kwam. De scheidsrechter typeerde de goal als volgt: ‘Bij biljarten zeggen ze dan, die bal is heel dunnetjes geraakt’.

Het veldspel van VVOG werd na deze goal echter wel beter en zowaar werd er bij vlagen aardig gevoetbald. Een schot van Bazzie werd van de lijn gehaald getuigde daarvan.
Als VVOG wat zorgvuldiger in de eindpass was geweest, had de dienstdoende arbiter niet steeds hoeven te schreeuwen: ‘wat scheelt het’ of ‘wat een gevaarlijke afglijder’.

De tegenstander was effectiever. In een tegenval werd het 3-0. De ambitie voor de derde plek kon in de ijskast gezet worden.

Om de hatelijke nul van het scorebord te krijgen, kreeg VVOG in laatste minuut de kans op de 3-1 toen Daniel een vrije trap mocht nemen. Onder een uitgebreide vocabulaire van de leidsman: ‘Schiet maar jongen!! Ja!! Natuurlijk’, constateerde ook hij dat de bal de deklat geraakt had.

Niet veel later floot hij af onder de woorden: ‘Wat een fantastische pot voetbal hebben we hier gezien, tot de volgende keer. Dit was Evert ten Napel’.

Na afloop werd er nog lang in het café van onze sponsor gediscussieerd over de vrije trap van Daniel. Een deel verdedigde de volgende stelling:

‘Kijk, dit is nou een voorbeeld van hoe je een vrije trap moet nemen, niet nadenken, maar gewoon boem, knallen.” De andere helft is het daar echter niet mee eens: “Nou dat ben ik niet met je eens. Je moet helemaal niet boem, knallen, maar gewoon rustig in het hoekje schieten’.