Zeewolde 5 – VVOG 5

De voorbereidingen voor deze wedstrijd waren goed. De dinsdag voor de wedstrijd was de opkomst op de training meer dan goed. Dit zou toch een goed teken moeten zijn?

De helft van het team verzamelde zich bij Stoppels, de andere helft ging rechtstreeks naar Zeewolde. De peptalk van Koos was van horen zeggen goed. VVOG ging met vol goede moed naar het veld. De warming up was gelijk al gedaan, gezien de afstand vrij lang was naar het veld toe.

De eerste helft begon.

Het veld was erg zwaar, dit was te merken aan het spel van VVOG. Het leek wel alsof de spelers klompen met een dikke laag klei aan hadden in plaats van voetbal schoenen. Het was een kwestie van wennen, hierna zou het beter moeten gaan. De zon scheen, de wind was volop aanwezig. Dit zou een mooi voetbalmiddagje moeten zijn. De eerste kansen kwamen dan ook van de Harderwiekse kant. Een paar mooie acties van Tom en Joost werden niet beloond en ook een afstandsschot van Michiel mocht niet baten. Je weet hoe het gaat in de voetballerij, als je hem zelf niet maakt, ligt ie er aan de andere kant in. Zo gebeurde het ook. Een counteractie van de Polderboeren en het stond 1-0. Achterin leek het wel gatenkaas, dit kwam omdat de ruimtes te groot waren op het veld waardoor Zeewolde vrij snel konden counteren.

Na deze 1-0 achterstand ging het al snel bijna weer fout. Gelukkig stond Koos zijn mannetje en maakte een mooie redding. Aan de andere kant kreeg VVOG weer wat grip op het spel, maar soepel ging het zeker niet. Veel balverlies en grote ruimtes voor de tegenstander. Toch leidde het nog wel tot een kans voor Jake, die de keeper ternauwernood stopte. Helaas ging het weer niet goed en viel de 2-0 binnen. Weer een counter waar VVOG lag te slapen.

Het was rust. Er werd wat gepraat over tactiek, techniek (hebben we dat nog?) en er werd wat over en weer verweten naar elkaar. De rust werd weer teruggebracht door realistisch te kijken naar wat er fout ging. Korter op de man en compact spelen was het advies van Koos. Het middenveld liep zich de pleuris, dit zouden ze niet lang volhouden.

De tweede helft begon. Zeewolde kreeg veel grip op de wedstrijd. Dit kwam vooral door (alweer) de open ruimtes. VVOG liet zich verscheidene keren uit het spel spelen door geïrriteerd te raken door de polderboeren. Kleine tikjes, even een scheldpartij, dit konden ze wel en VVOG liet zich snel van de wijs brengen door zulke kleine irritaties.
Michiel ging eruit voor JM. Het was zijn 200^e wedstrijd en dit werd beloond met een wissel. Terecht. JM daarentegen maakte zijn eerste speelminuten in 2015. Na een lange periode van blessureleed kwam hij weer op zijn plek terecht. Het mooie groene gras, al moest je nog wel goed zoeken om een mooi plukje te vinden. Het spel ging verder. Zeewolde kwam er weer uit met snel getik en een couter, 3-0. Maar het was buitenspel! De grensrechter vlagde voor buitenspel, maar de scheidsrechter keek de andere kant op. Helaas dit was een echte domper. VVOG was het helemaal kwijt. Kort hierna viel de 4-0 en het was niet meer te houden. De irritaties kwamen over en weer. Er werden slidings ingezet waar je ‘u’ tegen zegt. Dirk werd er nog even op geattendeerd dat hij de grootste autist ooit was, geen weerwoord uiteraard. De scheids gaf hiervoor een vrije trap aan VVOG. Onbegrijpelijk, aangezien de speler van Zeewolde een definitie van Dirk gaf. Enfin, de wedstrijd ging verder. Daniël pakte nog geel voor een schoppartij, Schaft kwam goed weg zonder kaart (kraanvogel, karate kid deel I) en JM werd nog flink onderuit gehaald. Gele kaart voor Zeewolde.

VVOG kreeg nog wel een cadeautje van de scheidsrechter in de ‘85^e minuut. Een penalty na een vermeende handsbal of duw van een polderboer. Jake eiste de bal op en schoot alle frustratie eruit. 4-1! Het kon nog! Nee toch niet, einde verslag.

Nr 19. En dank aan whatsapp berichten van Cor.