dvs 10 – VVOG 5

Na de schitterende overwinning op VVOP 6 waren de verwachtingen tegen het aanzienlijk lager geplaatste DVS hoog gespannen.
In de kleedkamer heerste een roerige stemming, gecombineerd met een vleugje focus. Ons aller koos waarschuwde voor onderschatting en allerhande belangrijke zaken waar vandaag op gelet moest worden.

De start opstelling:

Doel: Abrikoos
Achterin: Peter, Dirk, Marcel en Woud
Midden: Jake, Alwin, Muchiel, Gert
Voorin: Evert, Tom
Wissels: Cor, Sneijder, Pieter en de wonderbaarlijk genezen Kip
Publiek: Mevrouw Kip-Wesp, MiniKip, dhr. C. Mak

Een hobbelig veld, een zachte bal, waar het aan lag weet ik niet, maar het feit is dat de verjaardag van Jermaine Lens niet opgeleukt ging worden met het schitterende totaalvoetbal wat VVOG 5 doorgaans tentoon stelt. De eerste 5 minuten werd er goed druk gezet en kon DWS nauwelijks opbouwen. Hier en daar een gevaarlijke combinatie, maar meer dan 2 keer overspelen bleek toch wat moeilijk. Veelvuldig balverlies door matige gespeelde ballen zorgde voor onrustig en onverzorgd voetbal. Koos coachte de longen uit zijn lijf, Dirk schreeuwde gefrustreerd in het Duits en verder verliep de eerste helft zonder noemenswaardige gebeurtenissen.

Na een donderpreek van Koos, werd er aan de 2e helft begonnen. De wissels waren:
Pieter voor Alwin, Kip voor Tom, Sneijder voor Dirk, Cor voor Woud

Ondanks deze wisselingen en de nieuwe instructies werd het spel er niet echt beter op. Aan de inzet van beide ploegen lag het niet, maar het publiek was dit keer duidelijk niet de grote winnaar. Halverwege de tweede helft werd ons aller Koos bijna geklopt, een schitterende lob over koos belande onderkant lat. Waarna deze het doel weer uit stuiterde. Koos gaf dit middels duidelijke handgebaren aan aan de scheids, en die was dezelfde visie toebedeelt.
Niet veel later werd Koos weer geholpen door het engeltje op zijn schouder. Een goed geplaatste bal krulde zich langzaam naar de verre hoek, ver buiten het bereik van onze doelverdediger, maar deze belandde gelukkig op de paal.
Inmiddels had Gert zichzelf gewisseld voor Tom. Deze Tom werd dankzij een schitterende bal van Alwin vrijgezet voor de keeper van de Vespula vulgaris. Geheel in de inmiddels bekende
‘TomTom’ style schoot Tom eerst tegen de keeper aan, om vervolgens het zo begeerde doelpunt te maken.
Moegestreden ging Evert er uit voor Alwin en Peter voor Dirk (dit kan ik in de hectiek verkeerd opgemerkt hebben, maar dit moet ongeveer op dit moment hebben plaatsgevonden)
Niet veel later werd het uiterste gevraagd van publiekslieveling Alwin. Een nogal scherpe pass van de Pietertje Pietertje kon door een uiterste krachtsinspanning omgezet worden in een doelpunt. Alwin bleef vervolgens angstig stil ende verwond liggen, maar dat maakte niks uit. Het was 0-2 en de wedstrijd was gespeeld.
Evert vervangt voor de laatste speelminuten Alwin, maar DVS kan geen vuist meer maken. De drie punten gaan mee naar Stoppels, alwaar, onder het genot van een hapje en een drankje, de nabeschouwing plaatsvind.